Μνημόσυνο: Τὸ Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018 τελοῦμε 40ήμερο Μνημόσυνο στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου (3780 du Souvenir, Chomedey, Laval, QC, H7V 1Y3) ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ λατρευτοῦ μας συζύγου, πατέρα καὶ θείου Βασίλη Παπαδόπουλου 1943-2018 (ἐτῶν 75) ἀπὸ Νέα Σαμψούντα, Πρέβεζα.
Μετὰ τὸ τέλος τοῦ Μνημοσύνου θὰ προσφερθοῦν καφὲς καὶ κόλλυβα στὴν αἴθουσα τῆς ἐκκλησίας. Παρακαλοῦμε τοὺς συγγενεῖς, φίλους καὶ ὅσους τιμοῦν τὴν μνήμη του νὰ προσέλθουν στὴν ἐπιμνημόσυνη δέηση.
Εὐχαριστήριο: Εὐχαριστοῦμε θερμὰ ὅλους ὅσους μὲ διαφόρους τρόπους μᾶς συμπαραστάθηκαν στὸ βαρύ μας πένθος γιὰ τὸν θάνατο τοῦ ἀειμνήστου συζύγου, πατέρα καὶ θεῖο Βασίλη Παπαδόπουλο.
Ἡ Σύζυγος: Δέσποινα Καββάλου-Παπαδοπούλου, Ὁ Γιὸς: Δημήτρης Παπαδόπουλος, Τὰ ἀδέλφια: Θεοδώρα, Γιάννης, Στάθης, Χρυσούλα καὶ Νίκος. Κουνιάδοι: Μίνως καὶ Θανάσης. Οἱ λοιποὶ συγγενεῖς καὶ φίλοι.
Γράφει ὁ Δημήτρης Τσάκας / Anamniseis.net
Ὁ ἐκλιπών γεννήθηκε στὸ προσφυγικὸ χωριὸ Νέα Σαμψούντα τῆς Πρέβεζας στὶς 20 Ἰανουαρίου 1943 καὶ ἦταν πατέρας τοῦ Δημήτρη Παπαδόπουλου, ἐκδότη τῆς μηνιαίας ἐφημερίδας «Τὰ Ἑλληνικὰ Χρονικὰ τοῦ Μόντρεαλ».
Ἀπὸ μικρὸς ἔφυγε ἀπὸ τὸ χωριὸ γιὰ νὰ πιάσῃ δουλειὰ στὰ καράβια. Μετὰ ἀπὸ μερικὰ χρόνια ἐπέστρεψε γιὰ νὰ ὑπηρετήσῃ στὸν Στρατό. Δίχως μόρφωση καὶ ἐξειδίκευση, στὸν στρατὸ ἔμαθε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ «ὁδηγοῦ», καὶ στὴν συνέχεια μετέφερε τοὺς Ἀξιωματικούς. Μόλις ἀπολύθηκε, ἔφυγε ὁριστικὰ στὰ καράβια, καὶ ταξίδεψε σὲ ὅλες τὶς χῶρες τοῦ κόσμου, τουλάχιστον τρεῖς φόρες.
Στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίες τοῦ ’70 σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ταξίδια του «πήδηξε» ἀπὸ τὸ καράβι καὶ ἀγκυροβόλησε στὴ γῇ τῆς ἀπαγγελίας, ὅπως χαρακτήριζε ὁ ἴδιος τὴν Ἀμερική.
Μετὰ ἀπὸ ἕνα σύντομο χρονικὸ διάστημα κατέληξε στὸ Μόντρεαλ τοῦ Καναδά. Στὶς 20 Ὀκτωβρίου 1973 παντρεύτηκε τὴν ἐκλεκτὴ τῆς καρδιᾶς του Δέσποινα τὸ γένος Καββάλου καὶ στὶς 30 Αὐγούστου 1974 ἔφεραν στὸν κόσμο τὸ μονάκριβο γιό τους, Δημήτρη Παπαδόπουλο.
Στὸ Μόντρεαλ ἐργάστηκε ἀρχικῶς ὡς ὁδηγὸς ἀσθενοφόρου, μετὰ ὁδηγὸς ταξί, ὁδηγὸς σχολικῶν λεωφορείων. Μετὰ ἀπὸ μερικὰ χρόνια ἔπιασε δουλειὰ ὡς ἐπιστάτης/συντηρητής, ἀλλὰ τὸ ἐπάγγελμά του τὸν κέρδισε καὶ πάλι. Αὐτὴ τὴ φορὰ ἐργάστηκε ὡς ὁδηγὸς μισθωμένων τουριστικῶν πούλμαν ἀπὸ ὅπου καὶ συνταξιοδοτήθηκε τὸ 2010.
Ὁ γιὸς του Δημήτρης Παπαδόπουλος μιλώντας στὶς «Ἀναμνήσεις» ἐπεσήμανε ὅτι ὁ πατέρας του ἦταν μεγάλος ἀγωνιστῆς καὶ κατάφερνε πάντα νὰ κέρδιζε τὴ μία νίκη μετὰ τὴν ἄλλη. Πρὸ δύο περίπου ἐτῶν διαγνώστηκε μὲ καρκίνο τοῦ παχέος ἐντέρου, ἀλλὰ δὲν τὸ ἔβαλε κάτω.
Ἀγωνίστηκε καὶ δίδαξε τοὺς θεράποντες ἰατροὺς καὶ τὶς νοσοκόμες μὲ τὴν ἀντοχή του. Δὲ γόγγυξε ποτὲ καὶ ἀντὶ νὰ πάρῃ κουράγιο ἀπὸ ὅσους τὸν ἐπισκέπτονταν, ἔδινε στοὺς ἴδιους κουράγιο μὲ τὸ χαμόγελό του καὶ μὲ τὶς πατρικὲς τοῦ συμβουλές.
Ὁ ἐκλιπών, ὅπως ἐπεσήμανε ὁ γιός του, ἔβγαλε μόνο τὴ Δεύτερη Δημοτικοῦ, πλὴν ὅμως ἐξέπληττε τοὺς πάντες μὲ τὴν εὐρυμάθειά του καὶ τὴ σοφία του, διότι – ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε – ἦταν ἀπόφοιτος τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ζωῆς.
Ὁ γιὸς του ἀποκάλυψε ἐπίσης ὅτι στὶς ἀρχὲς καὶ δὴ στὶς δύσκολες στιγμὲς τῆς ἐφημερίδας, στάθηκε μπροστάρης. Ἀπὸ τὸ ὑστέρημά του ἔδινε χρήματα ὦστε νᾶ συνεχιστῇ ἡ ἀπρόσκοπτη ἔκδοση τῆς Ἐφημερίδας. Καὶ δὲν ἀρκοῦνταν μόνο μὲ αὐτό. Ἀναλάμβανε ὁ ἴδιος τὴ διανομή της στὸ Μόντρεαλ καὶ στὴν πρωτεύουσα τοῦ Καναδά (Ὀττάβα) καὶ μιλοῦσε μὲ ὑπερηφάνεια γιὰ τὸ ἔργο τοῦ γιοῦ του καὶ τῶν συνεργατῶν του.
Τὰ μηνύματα τῶν συγγενῶν καὶ φίλων ποὺ ἔχουν ἀναρτηθεῖ στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης εἶναι ἄκρως συγκινητικά καὶ ἐκθειάζουν τὸ σπάνιο τοῦ χαρακτήρα, τὴν ἐργατικότητα, τὴν πραότητα καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ ἐκλιπόντα γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ὁμογένεια.
Ὁ Βασίλειος Παπαδόπουλος τὴν Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018, ἔχασε τὴν τελευταία μάχη τῆς ζωῆς του στὸ νοσοκομεῖο GLEN Royal Victoria Hospital ὅπου νοσηλευόταν, ἔχοντας στὸ πλευρὸ του τὴ σύζυγό του καὶ τὸ γιό του.
