Ξεκινώντας το βράδυ του Σαββάτου, μεταξύ 8 μ.μ. και 5 π. μ., οι Κεμπεκιώτες θα κλειδωθούν συλλογικά στα σπίτια τους, για πρώτη φορά στην ιστορία τους.

Φαίνεται ότι πρόκειται για ένα πρωτοφανές μέτρο, το οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε ολόκληρο το Κεμπέκ, ούτε καν κατά τη διάρκεια των μεγάλων κρίσεων και των δύο παγκόσμιων πολέμων.

“Εξ όσων γνωρίζω, δεν υπήρξε γενικευμένη απαγόρευση κυκλοφορίας για ολόκληρο το Κεμπέκ” ποτέ στην ιστορία, δήλωσε ο Ντοναλτ Φάσον, καθηγητής στο Τμήμα ιστορικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Λαβάλ.

Μια άποψη που συμμερίζονται οι ιστορικοί Ζαν-Μαρί Λεμπέλ και Ζιλ Γκαλισάν. Ο τελευταίος είναι ιστορικός και βιβλιοθηκονόμος, που ειδικεύεται στον τομέα της καναδικής κοινοβουλευτικής εκτύπωσης. “Σε γενικό επαρχιακό επίπεδο, φαίνεται ότι εδώ και 200 χρόνια δεν υπήρξε καμία περίπτωση απαγόρευσης της κυκλοφορίας”, λέει ο Gallichan.

Ούτε έχει επιβληθεί απαγόρευση της κυκλοφορίας για την καταπολέμηση ενός ιού.

“Είναι η πρώτη στην ιστορία του Κεμπέκ να επιβάλει απαγόρευση της κυκλοφορίας που συνδέεται με μια πανδημία”, δήλωσε ο Ιατρικός ιστορικός και αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ Δρ. Ντενί Γκουλέ. “Είμαι ανένδοτος σ’ αυτό. »

Είναι αλήθεια ότι επιβλήθηκαν υγειονομικά μέτρα κατά τη διάρκεια των επιδημιών της ισπανικής γρίπης το 1918, και της ασιατικής γρίπης το 1957. Αλλά δεν υπήρξε ποτέ απαγόρευση της κυκλοφορίας ή επιβολή προστίμων ή αστυνομική επιτήρηση.

Ισπανική γρίπη

Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου της θανατηφόρας ισπανικής γρίπης, οι αρχές δεν είχαν χρόνο να επιβάλουν ένα τέτοιο μέτρο, επειδή η μολυσματικότητα ήταν πολύ σύντομη, σημειώνει ο κ. Γκουλέ.

Κατά τη διάρκεια των δύο μεγάλων πολέμων, τοπική και ad hoc απαγόρευση κυκλοφορίας τέθηκαν σε εφαρμογή. Όπως και στην ταραχή της πόλης του Κεμπέκ του 1918, θυμάται ο ιστορικός Réjean Lemoine.

Δεν υπήρξε γενική απαγόρευση της κυκλοφορίας ούτε κατά τη διάρκεια των σποραδικών ασκήσεων στις οποίες οι πολίτες των πόλεων έπρεπε να σβήσουν τα φώτα, για φόβο της γερμανικής απειλής, στις αρχές της δεκαετίας του 1940, επισημαίνει ο Δρ. Γκαλισάν.

Κατά τη διάρκεια της Κρίσης του Οκτώβρη του 1970, ο νόμος Περί Μέτρων Πολέμου περιείχε μια γενική ρήτρα που επέτρεπε στην Οτάβα να υιοθετήσει μέτρα για την ασφάλεια σε περιόδους πολέμου ή εξέγερσης, αλλά δεν επιβλήθηκε απαγόρευση της κυκλοφορίας.

Και, ακόμη και μετά την Κατάκτηση, το 1759, οι Βρετανοί ανάγκασαν τους πολίτες του Κεμπέκ να επιστρέψουν στην πατρίδα τους το βράδυ, αποκαλύπτει ο Ζιλ Γκαλισάν.

Αλλά, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, τα μέτρα δεν ίσχυαν για το σύνολο του πληθυσμού του Κεμπέκ.