“Είναι δυνατόν για τον διαχειριστές στάθμευσης του Μόντρεαλ και του Κεμπέκ να επιτρέψουν ό,τι απομένει από μια συναλλαγή να μεταφερθεί στην επόμενη; Εάν ναι, γιατί δεν το κάνουν;”

Ένας δικαστής του Ανώτερου Δικαστηρίου έχει εξουσιοδοτήσει μια ομαδική αγωγή εναντίον των Δήμων του Μόντρεαλ και του Κεμπέκ όπου θα εξεταστεί μια ερώτηση που απορούν πολλοί όσοι χρησιμοποιούν μετρητές στάθμευσης.

“Είναι δυνατόν για το Stationnement de Montréal και το Κεμπέκ να επιτρέψουν σε ό, τι απομένει από μια συναλλαγή (σε ένα μετρητή) να μεταφερθεί στον επόμενο (χρήστη); Αν ναι, γιατί δεν το κάνουν;”, έγραψε ο Δικαστής Éric Hardy στην απόφαση που επιτρέπει μια υπόθεση, που ασκήθηκε εναντίον των δύο Δήμων και της Societé en commandite stationnement Montréal, να προχωρήσει ως ομαδική αγωγή.

“Είναι αυτό καταχρηστικό; Οι δημοτικοί κανονισμοί το επιτρέπουν αυτό; “Αυτά είναι δύο άλλα ερωτήματα, έγραψε ο δικαστής, που πρέπει να αντιμετωπιστούν στη μήνυση.

Οι δύο πόλεις και το Stationnement de Montréal απέτυχαν στις προσπάθειές τους για να αποτρέψουν την ομαδική αγωγή. Το Μόντρεαλ υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι δεν υπάρχει πραγματική σύμβαση μεταξύ αυτού και των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τους μετρητές στάθμευσης του.

Η υπόθεση ξεκίνησε από την Catherine Bergeron Duchesne, κάτοικος της πόλης του Κεμπέκ, η οποία θεώρησε ότι είναι άδικο ότι οι δύο πόλεις μπορούν να χρεώσουν ένα άτομο να σταθμεύσει σε ένα σημείο με ένα μετρητή εάν ο χρόνος έχει ήδη πληρωθεί από κάποιον που είχε προηγουμένως το σημείο και έφυγε νωρίς.

Η υπόθεση εκδικάζεται στο δικαστήριο της πόλης του Κεμπέκ.

Η αγωγή ισχυρίζεται επίσης ότι οι Μοντρεαλίτες είναι θύματα συγκεκριμένου τύπου διάκρισης επειδή μερικοί από τους παλαιότερους μετρητές στάθμευσης εξακολουθούν να εμφανίζουν το χρόνο που τους έχει απομείνει, ενώ τα νεότερα μοντέλα δεν το κάνουν.

Η Bergeron Duchesne, ιδιοκτήτριας εστιατορίου, επιδιώκει ζημιές και τόκους, ενώ ισχυρίζεται ότι οι Δήμοι δεν τηρούν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και κάνουν ψευδείς δηλώσεις σχετικά με τις εφαρμογές που προσφέρουν μέσω των οποίων οι άνθρωποι μπορούν να πληρώσουν για ένα σημείο εξ αποστάσεως. Ισχυρίζεται ότι, συγκεκριμένα στο Μόντρεαλ, οι χρήστες της εφαρμογής P$ δεν ενημερώθηκαν ότι η εφαρμογή δεν ενημερώνει έναν χρήστη εάν υπήρχε χρόνος που απομένει σε ένα κενό σημείο στάθμευσης. Στην πόλη του Κεμπέκ, μια παρόμοια εφαρμογή που ονομάζεται Copilote επίσης δεν επιτρέπει στους χρήστες να γνωρίζουν αν υπάρχει χρόνος που απομένει σε ένα μετρητή στάθμευσης σε ένα κενό σημείο.

Η αγωγή κατηγορίας μπορεί να περιλαμβάνει όποιον έχει χρησιμοποιήσει ηλεκτρονικούς μετρητές στάθμευσης από τις 15 Ιουνίου 2015 “που δεν ήταν σε θέση να επωφεληθεί από το χρόνο που απομένει από τον προηγούμενο χρήστη.” Η Bergeron Duchesne ζητά και οι δύο πόλεις να επιστρέψουν το διπλάσιο ποσό που έχουν επωφεληθεί από το να χρεώνουν τους ανθρώπους για το ίδιο σημείο στάθμευσης δύο φορές.

Ο Hardy αποφάνθηκε ότι το αίτημα της Bergeron Duchesne πληρεί και τα τέσσερα κριτήρια για να προχωρήσει ως ομαδική αγωγή, συμπεριλαμβανομένου ότι δεν θεωρείται ανούσια.

Επίσης, διέταξε τις πόλεις να καλύψουν τα έξοδα δημοσίευσης ανακοινώσεων που ενημερώνουν το κοινό για την ομαδική αγωγή και πώς οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν μέρος της.