Καθώς μαίνονται οι διαμαρτυρίες, ορισμένα μέλη των πολυπολιτισμικών κοινοτήτων του Καναδά εκφράζουν την ανησυχία τους για τις σχολικές πολιτικές που περιλαμβάνουν ΛΟΑΤ+

Διαδηλωτές στο Κοινοβούλιο στην Οτάβα την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023. Φωτογραφία: Katrya Bolger / New Canadian Media / LJI)

Διαδηλωτές στο Κοινοβούλιο στην Οτάβα την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023. Φωτογραφία: Katrya Bolger / New Canadian Media / LJI)

Της Katrya Bolger, Local Journalism Initiative

(New Canadian Media/LJI) Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν σε ολόκληρο τον Καναδά την Τετάρτη με ενίοτε συναισθηματικές και έντονες ανταγωνιστικές διαμαρτυρίες που αφορούσαν τις σχολικές πολιτικές που συμπεριλαμβάνουν ΛΟΑΤ+ (Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος και Τρανς).

Οι συγκεντρώσεις οργανώθηκαν από την πρωτοβουλία “1 Million March 4 Children”, η οποία περιγράφει ότι συγκεντρώνει ανθρώπους από “διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και θρησκείες” για να ταχθεί κατά των πολιτικών και των εξωσχολικών προγραμμάτων που επιτρέπουν στα σχολεία να διδάσκουν στα παιδιά την “ιδεολογία του φύλου” και τη σεξουαλικότητα.

Γονείς από πολλές πολυπολιτισμικές ομάδες ήταν μεταξύ εκείνων που συμμετείχαν στη συγκέντρωση στο Κοινοβούλιο την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου. Όσοι μίλησαν στο New Canadian Media δήλωσαν ότι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία όχι επειδή αντιτίθενται στην κοινότητα ΛΟΑΤ+, αλλά επειδή θέλουν το σχολικό σύστημα να σταματήσει να διδάσκει την ταυτότητα φύλου και τη σεξουαλικότητα και να μην προωθεί εκπαιδευτικό περιεχόμενο που αντιτίθεται στις παραδοσιακές τους πεποιθήσεις.

Η Μαρία, μια Λιβανέζα-Καναδή διαδηλώτρια που ζήτησε από το New Canadian Media να μην δημοσιεύσει το επώνυμό της, δήλωσε ότι το γεγονός ότι αυτά τα θέματα διδάσκονται στα παιδιά της σε νεαρή ηλικία έρχεται σε σύγκρουση με τον πολιτισμό και τις πεποιθήσεις της. “Δεν πρόκειται για μίσος [για τα άτομα ΛΟΑΤ+]. Σεβόμαστε αυτούς τους ανθρώπους. Απλώς είμαστε αντίθετοι με τις επιπτώσεις αυτού του θέματος στη διδακτέα ύλη. Είμαστε εδώ απλώς για να πούμε όχι στη σεξουαλικοποίηση της εκπαίδευσης”.

Εάν αυτές οι πολιτικές συνεχίσουν να διατηρούνται, η Μαρία λέει ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να κάνει τα παιδιά της μαθήματα στο σπίτι ή ενδεχομένως ακόμη και να επιστρέψει στην πατρίδα της, τον Λίβανο, αν και η σαφής προτίμησή της είναι να παραμείνει στον Καναδά.

Μια διαδηλώτρια που ήρθε στον Καναδά από την Αίγυπτο πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, δήλωσε ότι θα σκεφτόταν επίσης να εγκαταλείψει τον Καναδά αν διατηρηθεί το πρόγραμμα διδασκαλίας. Εξέφρασε την ανησυχία της για τα παιδιά της που θα διδάσκονται “σεξουαλική αγωγή” και θα εκτίθενται σε μικτές τουαλέτες σε νεαρή ηλικία: “Ανησυχώ για τα παιδιά μου”, δήλωσε η διαδηλώτρια, η οποία δεν ήθελε να δημοσιοποιηθεί το όνομά της.

“Δεν θέλω τα παιδιά μου να μάθουν για [τέτοιου είδους πράγματα] τόσο νωρίς. Αυτό δεν είναι ένα θέμα για τα σχολεία”. Πρόσθεσε ότι γνωρίζει αρκετές οικογένειες στην κοινότητά της που σκέφτονται να αποσύρουν τα παιδιά τους από τα καναδικά σχολεία για τον ίδιο λόγο.

Η μάχη σχετικά με τις σχολικές πολιτικές για τα ΛΟΑΤ+ έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο πρόγραμμα σπουδών για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου (SOGI), τη διδασκαλία των αντωνυμιών και την εφαρμογή μικτών τουαλετών στο σχολείο. Οι επαρχίες έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για την εφαρμογή αυτών των μέτρων.

Διαμαρτυρίες ξέσπασαν τους τελευταίους μήνες όταν το Saskatchewan και το New Brunswick πρότειναν νομοθεσία που θα απαιτούσε από τους εκπαιδευτικούς να εξασφαλίζουν τη συγκατάθεση των γονέων εάν ένα παιδί ήθελε να χρησιμοποιεί διαφορετικό όνομα ή να αποκαλείται με διαφορετική αντωνυμία στο σχολείο. Ο πρωθυπουργός του Οντάριο Νταγκ Φορντ έχει προτείνει παρόμοιες πολιτικές, αλλά η νομοθεσία δεν έχει ακόμη εισαχθεί στην επαρχία. Οι επικριτές έχουν πει ότι οι πολιτικές αυτές παραβιάζουν τα δικαιώματα των παιδιών στην ιδιωτική ζωή και την ισότητα.

Οι αντιδιαδηλωτές κατηγόρησαν τους διαδηλωτές ότι εμποδίζουν τους μαθητές να μάθουν για την ένταξη και την αποδοχή των ατόμων με διαφορετικό φύλο. Στην Οττάβα, η “1 Million March 4 Children” αντιμετωπίστηκε από αντιδιαδηλώσεις που συντόνισε η Community Solidarity Ottawa (CSO), μια ομάδα τοπικών εργατικών συνδικάτων, κοινοτικών οργανώσεων και κατοίκων. Σε ανακοίνωσή της, η CSO ανέφερε ότι η πίεση των διοργανωτών της πορείας για την κατάργηση πολιτικών, όπως τα προγράμματα σπουδών που περιλαμβάνουν τρανς, διαιωνίζει αντι-ΛΟΑΤ+ πεποιθήσεις.

Η Kelly Ernst, πρόεδρος του Ιδρύματος End of the Rainbow Foundation του Κάλγκαρι, εργάζεται με πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο ΛΟΑΤ+ για να υποστηρίξει την ενσωμάτωσή τους στη ζωή της πόλης αυτής. Λέει ότι οι διαμαρτυρίες για την πολιτική κατά των ΛΟΑΤ+ είναι ανησυχητικές για τη φήμη του Καναδά ως κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.

“Ο Καναδάς έχει τη φήμη ότι σέβεται την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων και ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους… [Αλλά αυτές οι πολιτικές] πραγματικά διαβρώνουν όχι μόνο τη φήμη του Καναδά – ενσταλάζουν επίσης πρόσθετο φόβο σε ανθρώπους που έχουν ήδη βιώσει αυτή τη δίωξη”, δήλωσε ο Ernst από το Κάλγκαρι.

Ο Ernst θεωρεί ότι οι πρόσφατες διαμαρτυρίες βασίζονται στην πεποίθηση ότι “υπάρχει κάποιου είδους κατήχηση των παιδιών να είναι διαφορετικά… Αλλά αυτό που υπάρχει στο πρόγραμμα διδασκαλίας στον Καναδά είναι να σέβεται ο ένας τον άλλον και να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ισότιμα και να το ζούμε αυτό και μέσα στο πρόγραμμα διδασκαλίας”.

Τα εγκλήματα μίσους κατά της ΛΟΑΤ+ κοινότητας αυξάνονται στον Καναδά. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του Καναδά, τα εγκλήματα μίσους κατά ανθρώπων λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού αυξήθηκαν κατά 64% κατά το περασμένο έτος.

Η αστυνομία της Οτάβα δήλωσε ότι συνέλαβε δύο άτομα για “υποκίνηση μίσους” με την “επίδειξη υλικού μίσους” κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης “1 Million March 4 Children”. Η αστυνομία ανέφερε πρόσθετες συλλήψεις στη Βικτώρια και το Χάλιφαξ.

Για τον Ernst, ο οποίος εργάζεται στενά με πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο ΛΟΑΤ+, είναι σημαντικό για τον Καναδά να μην εφησυχάσει όταν πρόκειται για αυτά τα δικαιώματα: “Είδα την [παλίρροια του αντι-ΛΟΑΤ+ συναισθήματος] να έρχεται πριν από αρκετά χρόνια στον Καναδά… Είναι μια αίσθηση προνομίου που αποκτούν οι άνθρωποι εδώ και μια αίσθηση ανίκητου ότι τα δικαιώματά μας δεν μπορούν να αφαιρεθούν. Και στην πραγματικότητα, μπορούν να γίνουν”.

More news

greektimes.ca